Σάββατο 26 Μαΐου 2007

Ο ΑΓΩΝΑΣ ΤΗΣ ΑΜΑΛΙΑΣ ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ

Όποιος έχει προβλήματα με το σύστημα Υγείας μπορεί να καταθέτει την καταγγελία του στο e-mail.
Θα φροντίσω να αναρτηθεί στο μπλοκ και να προωθηθεί εκεί που πρέπει για να δρομολογηθεί η λύση του.
Την πρώτη φορά θα μας αγνοήσουν.
Τη δεύτερη μπορεί να μας αγνοήσουν.
Την τρίτη φορά θα προβληματιστούν.
Την τέταρτη θα το σκεφτούν σοβαρά.
Την πέμπτη φορά θα προσπαθήσουν να λύσουν το πρόβλημα.
Την έκτη θα το λύσουν.
Αν δεν το λύσουν ......................
ΟΤΙ ΔΕΝ ΛΥΝΕΤΑΙ ΚΟΒΕΤΑΙ
Αυτό είπε ο Μέγας στρατηλάτης μας δηλώνοντας κατηγορηματικά την προθεσή του να υπερνικήσει κάθε εμπόδιο.
Αυτό πρέπει να κάνουμε κι εμείς. Να δώσουμε λύση. Ή να κόψουμε το γόρδιο δεσμό.
Απο εμάς εξαρτάται, απο την πίεσή μας, από την επιμονή μας, απο την αποφασιστικότητά μας.
Η συσπείρωσή μας θα φέρει την δύναμη που χρειάζεται να κινηθεί αυτό το σκουριασμένο σύστημα.
Για να λιγοστέψουν οι Αμαλίες στα νοσοκομεία.
Για να μας βλέπει η Αμαλίτσα από κει πάνω και να χαμογελάει.
Για να συνεχιστεί αυτό που ξεκίνησε η Αμαλία ΜΑΣ.
Όποιος νομίζει οτι μπορεί να βοηθήσει στην προώθηση λύσεων είναι ευπρόσδεκτος.
Θα του δώσω πρόσβαση στο μπλοκ για να βοηθήσει όπως μπορεί.


Για να γίνουν εξαίρεση οι αλμπάνηδες ρε παιδια, όχι ο κανόνας...

2 σχόλια:

Παναγιώτης Μπαζιωτόπουλος είπε...

Γιάννη,

μπράβο για την ιδέα... να συνεχίσεις μετά τον θάνατο της Αμαλίας.

Το Ιατρικό κατεστημένο είναι δυστυχώς απο τα χειρότερα και οι αλμπάνηδες γιατροί η καθημερινότητα και όχι η εξαίρεση.

Τα φακελάκια είναι σχεδόν ο κανόνας και όσοι ισχυρίζονται ότι απλά συμβαίνουν καμιά φορά... ψεύδονται διότι συμμετέχουν στο αλισβερίσι...

Όσες φορές υπήρξε ανάγκη για σοβαρή αποθεραπεία, έδωσα αναγκαστικά φακελάκι σε γιατρό ...

Στις γυναικολογικές κλινικές μάλιστα υπάρχει «επίσημος» τιμοκατάλογος... όπου το ΣΔΟΕ θα έκανε πάρτι αν έπινε καφέ στις καφετέριες που διαθέτουν... Βέβαια απο τους διεφθαρμένους-αδιάφθορους δεν περιμένουμε πολλά...

Το θέμα του καρκίνου έχει γίνει θέμα τρελών επιχειρηματικών κερδών απο τις βιομηχανίες φαρμάκων και τους συμπαραστάτες τους...

Να τονίσω ότι απο την μιά δεν υπάρχει γιατρός που να αγνοεί τον τρόμο των ιατρικών συλλόγων της Χώρας αποτελούμενων στην κυριολεξία από οσφυοκάμπτες στα συμφέροντα των εταιρειών...

Απο την άλλη δεν υπάρχει γιατρός που να αγνοεί τα δωρεάν ταξίδια σε εκπαιδευτικά σεμινάρια που μόνο σεμινάρια δεν είναι...

Ο κατάλογος των ατασθαλιών και της κτηνώδους κερδοσκοπίας είναι τεράστιος ενω των ανθρώπινων πράξεων ισχνός...

Όμως ας παλέψουμε φίλε Γιάννη... ο δρόμος θα είναι συναρπαστικός...

Παναγιώτης Μπαζιωτόπουλος

Ανώνυμος είπε...

Στο νοσοκομείο Παπανικολάου της θεσσαλονίκης τις θεραπείες τις κανονίζει πολύ τακτικά ο φαρμακοποιος. Φέρνει τα φάρμακα που θέλει αυτός ακόμη και όταν τον πρήζουν διαρκώς οι γιατροί για να τα φέρει. Αν τύχει να νοσηλευτείς εκεί και δεν υπάρχει το φάρμακό σου την έβαψες. Και φυσικά έχει πλάτες για να είναι τόσο άνετος και να μην φοβάται για τη θέση του