1η Ιουνίου 2007.Η Ελληνική μπλοκόσφαιρα αφιερώνει αυτήν την ημέρα στην Αμαλία.
Η Ελληνική μπλοκόσφαιρα τιμά την Αμαλία.
Αμαλία συνεχίζουμε τον αγώνα σου.
*Το banner πήρα από το blog του Γιώργου Κρόγια http://krogias.blogspot.com/
Τετάρτη 30 Μαΐου 2007
1η ΙΟΥΝΙΟΥ 2007
1η Ιουνίου 2007.Η Ελληνική μπλοκόσφαιρα αφιερώνει αυτήν την ημέρα στην Αμαλία.
Η Ελληνική μπλοκόσφαιρα τιμά την Αμαλία.
Αμαλία συνεχίζουμε τον αγώνα σου.
Τρίτη 29 Μαΐου 2007
ΦΟΝΟΣ ΕΞ΄ ΑΜΑΛΙΑΣ
Η περιπέτεια της Αμαλίας όπως την περιέγραψε η ίδια.
“Πήγα σε ορθοπεδικό στο ΚΑΤ, σε άνθρωπο που επιβλέπει τους ειδικευόμενους-γιατρούς του μέλλοντος. Τα συμπτώματα ήταν κλασικά, του εξηγούσα ότι ακόμη κι όταν τσάκιζε σ' εκείνο το σημείο το παντελόνι που φορούσα, ούρλιαζα από τον πόνο. Περιέγραφα με ακρίβεια ένα σαφώς νευροπαθητικό πόνο (ώσεις κατά μήκος του μηριαίου νεύρου, ελαφρά ανακούφιση μόνο με βαρβιτουρικά και πολύ λιγότερο με αντιφλεγμονώδη κ.λπ.).Ύστερα από αρκετές κλινικές και αιματολογικές εξετάσεις, περάσαμε στις απεικονιστικές. Ξεκινήσαμε με ακτινογραφίες της περιοχής και γύρω από αυτήν, οι οποίες εννοείται πως ήταν αρνητικές. Ο γιατρός με κάλεσε μια μέρα στο ΚΑΤ, όπου έκανα δώδεκα ακτινογραφίες στο μηρό, από διάφορες γωνίες. Χωρίς φυσικά να εκτιμηθεί η ραδιενέργεια που απορροφούσα. Ποιος μπορεί να με βεβαιώσει ότι αυτό δεν συνέβαλε στην εξαλλαγή των τότε (προφανώς) νευρινωματικών κυττάρων σε καρκινικά; Επειδή ούτε και τότε ούτε κ έπειτα με αξονική τομογραφία έβρισκε κάτι να πει, κι επειδή δεν έκρινε σκόπιμο να κάνω και μαγνητική τομογραφία, απεφάνθη ότι... πάσχω από ατροφία του τετρακεφάλου!Κάθε φορά που τον επισκεπτόμουν, αυτός επέμενε στην αρχική του διάγνωση περί ατροφίας, ενώ κάθε φορά που πρότεινα να κάνουμε μαγνητική τομογραφία επέμενε ότι δεν υπήρχε περίπτωση να δείξει κάτι.Ώσπου από την πολλή επιμονή μου αργότερα, έπειτα από 4 χρόνια "κούρας" κι όσο ο πόνος επιδεινωνόταν "δέχτηκε", δύσθυμος, να κάνω και μαγνητική στην περιοχή όπου πονούσα. Έκανα τη μαγνητική τομογραφία δεξιού μηρού το 1 9 9 8 στο ιδιωτικό διαγνωστικό κέντρο και το πόρισμά τους ήταν ότι δεν υπήρχε χωροκατακτητική εξεργασία (δηλαδή ότι δεν υπήρχε όγκος. -άλλοι μαλάκες κι αυτοί...). Ο γιατρός διάβασε το πόρισμα και κατέληξε θριαμβολογώντας: "Είδες που σου είπα ότι δεν θα δείξει τίποτα; Δεν έχεις τίποτα!".
Πήγα σε νευροχειρουργό στον Ερυθρό Σταυρό. Όταν πήγα να του δείξω τη μαγνητική στο μηρό, που έδειχνε τον όγκο μου, ούτε καν καταδέχτηκε να την κοιτάξει. Γελώντας παρατήρησε ότι μια τέτοια εξέταση εξ αρχής δεν είχε νόημα, αφού το πρόβλημα ξεκινούσε "καταφανώς από τη μέση"! Μάλιστα είπε ότι, εάν φοιτητής του είχε προτείνει τη συγκεκριμένη εξέταση, θα τον "έκοβε".
Μετά, πήγα στο Αιγινήτειο, είχα χάσει κάθε ελπίδα διάγνωσης από τους ορθοπεδικούς και τους νευροχειρουργούς. Περιχαρής ένας αναισθησιολόγος σωστά διέκρινε ότι ο πόνος ήταν νευροπαθητικός κι επομένως θα έβρισκα απάντηση, αν όχι λύση, απευθυνόμενη στη νευρολογική κλινική του νοσοκομείου.Έβαλα μέσο για ραντεβού ύστερα από τρεις μήνες. Έμεινα στο Αιγινήτειο για 10 ολόκληρες ημέρες, υποβαλλόμενη σε εξετάσεις επί εξετάσεων, μαγνητικές στο θώρακα, ηλεκτρομυογραφήματα, νυσταγμογραφήματα κ.λπ., και καθημερινή κλινική εξέταση, ενώ είχαν προς επανεκτίμηση τις προηγούμενες εξετάσεις μου. Το εξιτήριό μου από το Αιγινήτειο καταλήγει σε "έντονο άλγος μη διευκρινισθείσης αιτιολογίας".
Μετά πήγα σε ρευματολόγο καθηγητή στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, σερνόμενη από τους πόνους, εννοείται μαζί με όλες τις εξετάσεις που είχα κάνει προηγουμένως. Φυσικά και με την MRI που έδειχνε τον όγκο. Εξήγησα για τον φρικτό πόνο που ένιωθα στο δεξί μου μηρό. Εξήγησα ότι είχα δοκιμάσει από ασπιρίνες και "βαριά" αντιφλεγμονώδη μέχρι βαρβιτουρικά (Fortathrin, Naprosyn, Lonarid, Niflamol, Norgesic, Voltaren, Mesulid και άπειρα άλλα) χωρίς αποτέλεσμα -δεν βοηθούσαν ούτε στο να μπορέσω να κοιμηθώ. Το... πρόβλημά του ήταν ότι είχα ερεθισμένα διακονδύλια στο... αριστερό γόνατο! Όταν τον συνέφερα λέγοντάς του ότι το πρόβλημά μου είναι στο δεξί πόδι και ότι ο πόνος δεν μ' αφήνει να πάρω ανάσα, είπε το αμίμητο: "ΚΑΝΑ ΝΤΕΠΟΝΑΚΙ ΠΗΡΕΣ;" Γι' αυτήν την εκπληκτική ιατρική οδηγία εγώ έδωσα 30 χιλιαρικάκια!
Επειτα από οκτώ μήνες κάποιος μου είπε να πάω στα Ιωάννινα στο Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο. Εκεί ο Γιάννης Σαρμάς, νευρολόγος, διέγνωσε από την Ι Δ Ι Α μαγνητική τομογραφία του 1 9 9 8 έναν όγκο 8 εκατοστών στο μηρό!Όταν συγγενής μου τηλεφώνησε στον κύριο καθηγητή και τον ενημέρωσε ότι διαγνώστηκα με καρκίνο κι ότι άδικα με ταλαιπωρούσε τόσα χρόνια, εκείνος απάντησε απαθέστατα: "Ε, α υ τ ά σ υ μ β α ί ν ο υ ν..." !!!”
ΚΑΙ ΤΩΡΑ ΤΑ ΟΝΟΜΑΤΑ... *
(*Τα ονόματα υπάρχουν εδώ. Ας όψοται η Αρχή Προστασίας Προσωπικών δεδομένων.)
“Συνοπτικά αναφέρω ότι υπέφερα από έντονους έως και φρικτούς πόνους στο πόδι από την ηλικία των οκτώ έως και των εικοσιτριών χρόνων μου - δηλαδή μιλάμε για 18 χρόνια πόνου, από το 1984 έως το 2001 , και μάλιστα εντοπισμένου σε συγκεκριμένο σημείο. Απευθύνθηκα σε δεκάδες γιατρούς ,που δεν έχει προς το παρόν νόημα να τους αναφέρω όλους...Ενδεικτικά αναφέρω ότι από τα τέλη του 1999 έως το 2001 μόνο, απευθύνθηκα στους:
- ........ χειρουργό ορθοπεδικό στο ΚΑΤ και στο ιδιωτικό του ιατρείο στο Αιγάλεω.
- ....... (και την ομάδα του), καθηγητή Νευρολογίας στο Πανεπιστήμιο Αθηνών , στο Αιγηνήτειο νοσοκομείο.
- ....... νευρολόγο στο Λοιμωδών και το Δρομοκαίτειο και το ιδιωτικό του ιατρείο στην οδό Μπουμπουλίνας στο Μουσειο.
- ......καθηγητή Ορθοπεδικής στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, ΄πρώην διευθυντή Ορθοπεδικής κλινικής στο ΚΑΤ , νυν διευθυντή της αντίστοιχης κλινικής στο Ερρίκος Ντυνάν, στο ιδιωτικό του ιατρείο στο Πεδίον του Αρεως.
-....... καθηγητή Ρευματολογίας στο Πανεπ. Αθηνών, στο ιδιωτικό του ιατρείο στη Βασιλίσσης Σοφίας.
-...... καθηγητή Νευρολογίας, π. διευθυντή της Νευρολογικής κλινικής στον Ερυθρό Σταυρό.
- ...... καθηγητή Νευροχειρουργικής του Πανεπ. Αθηνών, πρώην διευθυντή της Νευροχειρουργικής κλινικής του Ερυθρού Σταυρού, νυν χειρουργού στη Γενική Κλινική Αθηνών, στο ιδιωτικό του ιατρείο στο Κολωνάκι.
- ......καθηγήτρια Νευρολογίας του Πανεπ. Αθηνών, διευθύντρια της Νευρολογικής κλινικής του Γενικού Κρατικου Αθηνών "Γ.Γεννηματάς" , μετά των βοηθών της: ...... καθηγητή (νευρο)ακτινολογίας και..... νευρολόγου.
ΟΛΟΙ ΟΙ ΠΑΡΑΠΑΝΩ ΚΑΤΕΛΗΞΑΝ ΣΤΟ ΟΤΙ ΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΜΟΥ ΕΙΝΑΙ ΙΔΙΟΠΑΘΕΣ ΚΑΙ, ΕΙΤΕ ΜΟΥ ΠΡΟΤΕΙΝΑΝ ΝΑ ΚΑΤΣΩ ΝΑ ΠΟΝΑΩ, ΕΙΤΕ ΜΕ ΜΠΟΥΚΩΣΑΝ ΜΕ ΨΥΧΟΦΑΡΜΑΚΑ ΓΙΑ ΝΑ ΣΤΑΜΑΤΗΣΩ ΝΑ... ΝΟΜΙΖΩ ΟΤΙ ΠΟΝΑΩ!!!
Επειδή η στοιχειώδης λογική λέει ότι κάθε αποτέλεσμα έχει και μια αιτία και ότι τίποτε δε δημιουργείται εκ του μηδενός εγώ επέμεινα να ψάχνω για μια σοβαρή διάγνωση, για μια μη-γελοία εξήγηση του πόνου μου,έτσι το 2001, βρέθηκε ότιΑΚΡΙΒΩΣ ΣΤΟ ΣΗΜΕΙΟ ΟΠΟΥ ΠΟΝΟΥΣΑ, ΥΠΗΡΧΕ ΕΝΑΣ -ΚΑΡΚΙΝΙΚΟΣ ΠΛΕΟΝ- ΟΓΚΟΣ ΔΙΑΜΕΤΡΟΥ 8,5 cm !!! ΠΑΝΩ ΣΕ ΝΕΥΡΟ!Το καλύτερο;Ο ΟΓΚΟΣ ΔΙΑΚΡΙΝΟΤΑΝ ΗΔΗ ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟ ΑΠΟ ΤΟ 1998 ΣΕ ΜΑΓΝΗΤΙΚΗ ΤΟΜΟΓΡΑΦΙΑ ΠΟΥ ΥΠΟΤΙΘΕΤΑΙ ΟΤΙ ΕΞΕΤΑΣΑΝ ΟΛΟΙ ΟΙ ΠΡΟΑΝΑΦΕΡΘΕΝΤΕΣ "ΚΑΘΗΓΗΤΑΡΑΔΕΣ" , ΜΕΓΑΛΟΓΙΑΤΡΟΙ ΚΑΙ -ΜΕ ΜΙΑ ΜΟΝΟ ΕΞΑΙΡΕΣΗ- ΧΡΥΣΟΠΛΗΡΩΜΕΝΟΙ !
Το ακόμη καλύτερο;ΤΗ ΣΩΣΤΗ ΔΙΑΓΝΩΣΗ ΕΚΑΝΕ Μ Ε Σ Α Σ Ε Μ Ι Α (ΜΙΑ!!!) Μ Ο Ν Ο Ω Ρ Α ΕΝΑΣ ΑΠΛΟΣ ΕΠΙΜΕΛΗΤΗΣ ΝΕΥΡΟΛΟΓΙΑΣ ΟΝΟΜΑΤΙ Γ. ΣΑΡΜΑΣ ΚΑΙ ΜΑΛΙΣΤΑ ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΠΑΡΕΙ ΔΕΚΑΡΑ!!!”
.............................................................................................
Αν κάποιος έχει διαφορετική άποψη, το blog θα την φιλοξενήσει με μεγάλη χαρά
*Το banner πήρα από το blog του Γιώργου Κρόγια http://krogias.blogspot.com/
Σάββατο 26 Μαΐου 2007
Ο ΑΓΩΝΑΣ ΤΗΣ ΑΜΑΛΙΑΣ ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ
Όποιος έχει προβλήματα με το σύστημα Υγείας μπορεί να καταθέτει την καταγγελία του στο e-mail.
Θα φροντίσω να αναρτηθεί στο μπλοκ και να προωθηθεί εκεί που πρέπει για να δρομολογηθεί η λύση του.
Την πρώτη φορά θα μας αγνοήσουν.
Τη δεύτερη μπορεί να μας αγνοήσουν.
Την τρίτη φορά θα προβληματιστούν.
Την τέταρτη θα το σκεφτούν σοβαρά.
Την πέμπτη φορά θα προσπαθήσουν να λύσουν το πρόβλημα.
Την έκτη θα το λύσουν.
Αν δεν το λύσουν ......................
ΟΤΙ ΔΕΝ ΛΥΝΕΤΑΙ ΚΟΒΕΤΑΙ
Αυτό είπε ο Μέγας στρατηλάτης μας δηλώνοντας κατηγορηματικά την προθεσή του να υπερνικήσει κάθε εμπόδιο.
Αυτό πρέπει να κάνουμε κι εμείς. Να δώσουμε λύση. Ή να κόψουμε το γόρδιο δεσμό.
Απο εμάς εξαρτάται, απο την πίεσή μας, από την επιμονή μας, απο την αποφασιστικότητά μας.
Η συσπείρωσή μας θα φέρει την δύναμη που χρειάζεται να κινηθεί αυτό το σκουριασμένο σύστημα.
Για να λιγοστέψουν οι Αμαλίες στα νοσοκομεία.
Για να μας βλέπει η Αμαλίτσα από κει πάνω και να χαμογελάει.
Για να συνεχιστεί αυτό που ξεκίνησε η Αμαλία ΜΑΣ.
Όποιος νομίζει οτι μπορεί να βοηθήσει στην προώθηση λύσεων είναι ευπρόσδεκτος.
Θα του δώσω πρόσβαση στο μπλοκ για να βοηθήσει όπως μπορεί.
Για να γίνουν εξαίρεση οι αλμπάνηδες ρε παιδια, όχι ο κανόνας...
Θα φροντίσω να αναρτηθεί στο μπλοκ και να προωθηθεί εκεί που πρέπει για να δρομολογηθεί η λύση του.
Την πρώτη φορά θα μας αγνοήσουν.
Τη δεύτερη μπορεί να μας αγνοήσουν.
Την τρίτη φορά θα προβληματιστούν.
Την τέταρτη θα το σκεφτούν σοβαρά.
Την πέμπτη φορά θα προσπαθήσουν να λύσουν το πρόβλημα.
Την έκτη θα το λύσουν.
Αν δεν το λύσουν ......................
ΟΤΙ ΔΕΝ ΛΥΝΕΤΑΙ ΚΟΒΕΤΑΙ
Αυτό είπε ο Μέγας στρατηλάτης μας δηλώνοντας κατηγορηματικά την προθεσή του να υπερνικήσει κάθε εμπόδιο.
Αυτό πρέπει να κάνουμε κι εμείς. Να δώσουμε λύση. Ή να κόψουμε το γόρδιο δεσμό.
Απο εμάς εξαρτάται, απο την πίεσή μας, από την επιμονή μας, απο την αποφασιστικότητά μας.
Η συσπείρωσή μας θα φέρει την δύναμη που χρειάζεται να κινηθεί αυτό το σκουριασμένο σύστημα.
Για να λιγοστέψουν οι Αμαλίες στα νοσοκομεία.
Για να μας βλέπει η Αμαλίτσα από κει πάνω και να χαμογελάει.
Για να συνεχιστεί αυτό που ξεκίνησε η Αμαλία ΜΑΣ.
Όποιος νομίζει οτι μπορεί να βοηθήσει στην προώθηση λύσεων είναι ευπρόσδεκτος.
Θα του δώσω πρόσβαση στο μπλοκ για να βοηθήσει όπως μπορεί.
Για να γίνουν εξαίρεση οι αλμπάνηδες ρε παιδια, όχι ο κανόνας...
Παρασκευή 25 Μαΐου 2007
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)